چند روز از خداحافظی پژمان نوری از میادین فوتبال می گذرد و برای مرور کارنامه او بیش از این زمان نیاز است . هجده سال حضور کم نوسان و مداوم در سطح اول فوتبال ایران از او بازیکنی مهم ساخته است . نوری در 21 سالگی و از اولین دوره ی لیگ برتر در ملوانی که پراز استعدادهای جوان بود در فوتبال ایران مطرح شد و خیلی زود نامی برای خودش دست و پا کرد . او در پست هافبک دفاعی متفاوت تر از هم پستی هایش در آن زمان بود ، چرا که هم برای بازی دفاعی قدرت مبارزه و دوندگی داشت و هم در بازی تهاجمی تکنیک و سرعت و قدرت شوتزنی ... بازیکنی با این ویژگی ، طبیعی هم بود که خیلی زود مشتری های مهم پیدا کند و جالب است که او تنها بازیکنی است که در چهار تیمی بازی کرده که رقیب و دشمن هم هستند . او در ملوان و پگاه بازی کرده است . اتفاقی که می تواند محبوبیت هر بازیکنی را در انزلی یا رشت تحت تاثیر قرار بدهد اما نوری همان طور که در پرسپولیس و استقلال بازی کرده بود ، بازی اش در تیم های رشت و انزلی هم بیش از آن که برایش دشمن تراشی کند ، برایش هوادارانی با گستره ی رنگی بیشتری ساخت . یکی از بهترین بازیکنان فوتبال ایران ، چند روز قبل و در یک مسابقه از هفته ی پایانی لیگ یک بدون خبر قبلی و هیچ مقدمه یی کفش هایش را آویخت . پژمان اما از همان روز رسماً کار مربی گری اش را ...